اسلایدر

مرحوم دربندى درحرم کربلا ناگاه   مقابل  حرم امام  حسین (ع) عمامه از سر برداشت بر زمین کوبید و بلند بلند می گریست می گفت:" آقا جان تو را به جان مادرت زهرا(س) دیگر شمر را نبخش !" به حق مادرت ، زهرا از شمر شفاعت مکن !!!!

زائرین با دیدن حال پریشان آن بزرگ پرسید ند :" شیخ چه شده؟"

از ایشان پرسیدند: مگر حضرت از شمر هم شفاعت مى کند؟

گفت :"این حسینی که من می شناسم در روز قیامت شمر را هم می بخشد." زیرا این ها مظهر رحمت پروردگارند .

شخصی به زیارت امام حسین (ع) می رود. با کلی تضرع و گریه و ناراحتی می گوید یا ابا عبدالله من فقط  یک حاجت دارم من نمی توانم قبول کنم که شما در قیامت شمر ملعون را شفاعت کنید.

وقتی از زیارت به منزل می رود می خوابد و در خواب می بیند قیامت شده و صحرای محشر است و دری از بهشت می بیند که بالایش نوشته باب الحسین ع  

می گوید ناگهان شمررا دیدم که در صحرای محشر بین جهنمی شدن و بهشتی شدن سرگردان است و به او می گویند تنها راه اینکه تو بهشتی شوی و از جهنم نجات پیدا کنی طلب شفاعت از امام حسین (ع) است. شمر می گوید اگر قرار است این اتفاق به دست حسین بیفتد من جهنم را به بهشت ترجیح می دهم.

در خواب به آن شخص می گویند فلانی تو حسین (ع) را خوب شناختی اما شمر را نشناختی که او از کجا و چرا جهنمی شد.

شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) دخت گرامی نبی اکرم(ص) را به عموم مردم شریف ایران اسلامی تسلیت عرض می نماییم.

هرکس نسبت به شهادت حضرت زهراس سئوالی داره  خود عمر طی نامه ای به معاویه تمام وقایع را کامل گفته است شما میتوانید به آدرس زیر مراجعه کنید

erfantahlil.com/showart.aspx?id=36

ناله فاطمه در کوچه بلند است هنوز

                                                 از فشاری که میان در ودیوار کشید

تازیانه چو عدو بر تن زهرا می زد
                                               کس ندانست چه ها حیدر کرار کشید

فاطمه (س) که از ابتدا جان و روحش آمیخته به عطر حیاتبخش قرآنی بود، با بیان احکام و معارف الهی، جامعه اسلامی و بخصوص زنان را نسبت به وظایفشان آشنا ساخت و در عمل به قرآن و نشر آن از همگان پیشی گرفت و هر که در مکتب توحیدی اش زانوی ادب زد از نامداران و ره یافتگان به درگاه ربوبی شد. شاگردان و پروش یافتگان کلاس درسش از خادمین، حافظین و گروندگان واقعی قرآن گردیدند.

فضه خدمتگزار حضرت فاطمه (س) که عمر خویش را در معیت و هم نشینی دختر رسولخدا سپری نمود، در مدت 20 سال جز با آیات قرآن سخن نگفت و هرگاه قصد بیان مطلبی را داشت آیه ای متناسب با آن را تلاوت می نمود. جایگاه قرآن در نزد فاطمه (س) بسیار ارزشمند و اهتمام وی در آموزش و تعلیم کتاب الهی بسی بلند و در خور توجه است. وی به تأسی از پدر گرامیش در تلاوت قرآن مُصر بود و فاطمه (س) می فرماید رسولخدا شش چیز را لازمه مروّت دانست، سه تا در حضر و سه تا در سفر، امّا در حضر: تلاوت قرآن، آباد کردن مساجد و معاشرت با برادران دینی برای خدا، ولی در سفر: بخشیدن توشه، خلق حسن داشتن و مزاح نمودن در غیر نافرمانی و معصیت الهی.(11) در روایت آمده است که حضرت فاطمه(س) فرمود: همانا رسول خدا برای حسن و حسین تعویذ می نوشت و به آنان این کلمات را تعلیم می داد، چنانکه آنان را سوره ای از قرآن آموزش می داد.(12) فاطمه (س) در آموزش قرآن و نحوه قرائت آن دستورالعملهایی دارد از جمله اینکه فرموده: کسی که سوره های حدید، واقعه و الرحمن را تلاوت کند در ملکوت آسمانها چنین خوانده می شود: «ساکن فردوس»(13) مؤانستی که دختر رسولخدا (ص) با قرآن داشت با حضور پدر طراوت و شادابی خاصی بدو می داد، طوری که در فقدان پیامبر روحش بشدت آزرده گردید و از قطع ارتباط فرشته وحی که پیام آور آیات الهی بود شکوه نمود و خطاب به قبر پدر فرمود: جبرئیل با آیاتی از قرآن همدم و مونس ما بود امّا (پدر) تو رفتی و خیرها از ما پوشیده شد.

حضرت فاطمه(س) الفت خاصی با قرآن داشت. پیامهای قرآنی را نشر می داد و دل گرفتگی اش زمانی بود که می دید به قرآن عمل نمی شود و از آن ارمغان نبوت تنها نامی مانده و نه تنها به حفظش اقدام نمی گردد بلکه دشمن سعی در تغییر و تبدیل آن مفاهیم الهی دارد. و به ذائقه و سلیقه خویش آن را تفسیر می کند.حضرت فاطمه(س) در عمر کوتاه اما پرثمر خویش با انواع ناملایمات روبرو شد که با همتی دلیرانه و مقاومتی بی نظیر آنها را پشت سر نهاد وی به فرمان الهی صبر را پیشه ساخت و از شدیدترین مصائب روزگار لب به شکوه و شکایت نگشود، بلکه با آغوشی باز به استقبال سختی ها رفت و بدون آنکه از انجام مسئولیت شانه خالی کند و به راحت طلبی و سازش با دشمن گردن نهد، به سر پنجه صبر و تدبیر وظیفه خویش را به انجام رساند. تصاحب حق مسلم آن حضرت و همسر گرامیش توسط غاصبان و بیدادگران امری خلاف بود که آن حضرت نه تنها با مسئله منفعلانه برخورد نکرد بلکه در اعتراض مستدل به خلفای وقت آنان را از خطا و اشتباه آگاه کرده و از هواهای جاه طلبانه و ظالمانه بر حذر داشت، و آنگاه که کوشش خود را در این زمینه بی ثمر دید و گوشی شنوا برای پذیرش حق ندید. با بیان آیه ای از قرآن مشی خود را اینگونه ترسیم نمود.

...بل سوّلت لکم انفسکم امراً فصبرٌ جمیلٌ و اللّه المستعان علی ماتصفون؛ اینک صبری نیکو برای من بهتر است و بر آنچه شما وصف می کنید خدا یاری دهنده است، و در فرازی دیگر از سخنانش فرموده است: «فاعملوا انا عاملون و انتظروا انّا منتظرون».
شما کار خود کنید، و «ما هم به وظیفه خویش عمل می کنیم. شما منتظر (میوه تلخ عملکرد ظالمانه خود) باشید. ما نیز به انتظار(پاداش و شکیبایی و پایداری و ایمان) عمل خود می باشیم.»

منبع  : http://www.hawzah.net    

بیعت مردم با امیرالمومنین علی  علیه‌السلام در ایام غدیر ، طبق حدیثی  در ایام نوروز بوده است.

گذشته از حدیث مذکور، با کمی تحقیق می‌توان صحت این تطابق را تائید کرد ؛ هم طبق محاسبات استاد مرحوم احمد بیرشک

و هم طبق مبدل تاریخ شرکت نرم‌افزاری نور ، واقعه غدیر خم (18 ذی‌الحجه سال دهم هجری) مطابق با 28 اسفندماه بوده

است.

جالب‌تر آن است که بدانید این بیعت سه روز طول کشیده و لذا همین اول فروردین نیز بیعت با ایشان ادامه داشته است.

چقدر زیباست تطابق روز اکمال دین و بهار فطرت با بهار طبیعت.

و چقدر زیباتر که طبق همان حدیثی که اشاره شد ، حضرت مهدی علیه‌السلام نیز در نوروز ظهور خواهند کرد و بار دیگر بهار

طبیعت با بهار انسانیت^* قرین خواهد گشت

انشاءالله

_________________
* یکی از وصف‌های امام مهدی که در ادعیه دیده شده، «ربیع الانام» است.یعنی بهار همه مخلوقات الهی

«ربیع الانام» یکی از زیباترین القاب حضرت مهدی ( علیه السلام ) است که در زیارت آن حضرت آمده است. در یک نگاه سطحی به معنای بهار انسانهاست. اما معنای ربیع الانام گسترده تر از این ترجمه ی تحت اللفظی و سطحی است.