اسلایدر

سلام بر تمامی عزیزان 

هر چند این وبلاگ یه وبلاگ  مذهبیه و سعی نداشتم که مطلبی سیاسی بکار ببرم ولی دیدم در روز عاشورا 88  اهانت به مقدسات و عترت پیامبر ص نمودند حیفم اومد از این واقعه تاریخی که بعضی سعی داشتند مسیر انقلاب را عوض کنند  چیزی ننویسم . من با اجازه آقا مهدی حمامی مدیریت محترم جلسه مطالبی را در خصوص 9 دی تهیه کرده و  در اختیار دوستان قرائتی و دوستان پارسی بلاگ می گذارم  .

تظاهرات خودجوش 9 دی نسبت به ایام الله 22 بهمن، روز قدس و. . . دارای وجوه تمایز بسیاری بود چراکه در ساعتی برگزار می‌شد که کارمندان، کارگران و. . . به کار اشتغال داشتند و کسبه و. . . ساعت استراحت خود را سپری می‌کردند. از این رو شرکت در این راهپیمایی توأم با انگیزه‌های بسیار قوی ‌بود. در واقع می‌توان گفت همه کسانی که رأی داده بودند ـ اعم از اینکه به کاندیدای پیروز رأی داده‌اند یا به کاندیداهای شکست‌خورده‌ ـ به صحنه آمدند.
تقریباً هیچکس و هیچ نهاد رسمی دعوتی برای نظاهرات نکرده بود و تنها شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی اعلام کرده بود که مردم با تظاهرات 9 دی پاسخ هتاکی به حریم ولایت و ارزش‌های مقدسی همچون امام حسین (ع) را در روز عاشورا خواهند داد. شعارهای مردم کاملاً سیاسی و مستقیم و معنادار بود؛ آنان سران فتنه را با استفاده از ادبیات زیارت عاشورا لعن می‌کردند و از آنان ابراز انزجار می‌کردند. تظاهرات نزدیک به سه ساعت به درازا کشید و موج جمعیت، خیابان بزرگ انقلاب را از میدان امام حسین (ع) تا میدان آزادی دربرگرفت و می‌توان گفت این تظاهرات تنها با انبوه جمعیتی که در روز عاشورای 57 به میدان آمده بودند یا جمعیت انبوهی که امام را تا بارگاه ملکوتی‌اش بدرقه کردند، قابل قیاس بود.
تظاهرات 9 دی بازتاب گسترده‌ای در دو سطح داخلی و خارجی داشت. میرحسین موسوی که آشوبگران روز عاشورای تهران را «مردمی خداجو» خوانده بود، ناچار به عقب‌نشینی شد و در اطلاعیه‌ای دولت برآمده از انتخابات 88 را به رسمیت شناخت. در مجلس، فراکسیون اصلاح‌طلب از آنچه در روز عاشورا رخ داده بود ابراز برائت کرد و با تظاهر‌کنندگان 9 دی ابراز همبستگی نمود. در سطح بین‌المللی هم مقاله‌های فراوانی در رسانه‌های غرب منعکس شد که همه در این موضوع اشتراک نظر داشتند که «رهبری انقلاب از حمایت قاطع مردم برخوردار است و مخالفان نظام جایگاهی در میان مردم ندارند.»