اسلایدر

مقدمه 

قرآنآن کتاب هدایتالهی کهمعجزهجاویدپیامبر اکرم صلی الله علیه و آلهمی‌باشد جزاز طریق خواندن و پی‌بردن به مفاهیمش و به کار بستن دستوراتش، نمی‌توان به هدایتشرسید، فلذا تمامی انسانها و علی الخصوص مسلمانان در راه رسیدن بهسعادت دنیویواخرویناچار از مراجعه به قرآن و خواندن آنمی‌باشند. برای اینکه بهتر بتوانیم به اهداف قرآنی برسیم بزرگان دین فصلی تحت عنوانآداب قرآنی باز نموده‌اند تا با رعایت نمودن آنها بهتر و سریعتر بتوانیم بهپیامهایش برسیم که در زیر به تعدادی از این آداب اشاره‌ای گذرا خواهیم داشت، باشدکه آنچنان که شایسته حضور در محضر قرآن است حضور یافته تا از دریای بیکران رحمتالهی، به اندازه درک خودمان استفاده کنیم چرا که آب دریا را اگر نتوان کشید بل بهقدر تشنگی باید چشید.

ادبها 

احترام ظاهری قرآن

با نظر بر اینکه قرآن، سخن خدا می‌باشد و امتیاز آنبر سایر کلامها مانند امتیاز خداوند بر مخلوقات می‌باشد بر همگان ضروری است تانهایت تلاش را در جهت رعایت احترام ظاهر این کتاب را به جا بیاورند، محل نگهداریشرا در منزل، بهترین مکان قرار دهیم تا حدی که حتی موقع استراحتمان کوچکترین بیاحتراامی برایش نگردد، حداکثر تلاشمان را در جهت دوری قرآن از محل نجس انجام دهیم ودر صورت نجس شدن فورا آب بکشیم. بدونوضوبر قرآن دست نزنیم و آن را در دسترسکسانی که حرمتش را می شکنند قرار ندهیم.

مسواک زدن

ظاهرا در حدیث است که دهانهایتان راههای برای قرآن است آنهارا با مسواک زدن خوشبو سازید.

ترتیل خواندن قرآن

مشهور است که خواندن یک جزء قرآن بهروش ترتیلبهتر است از خواندن دو جزء درهمان مدت و زمان بدون ترتیل، چرا که هدف از خواندن قرآن تدبر در آن می‌باشد که درترتیل این مقصود بهتر حاصل می‌شود تا آدمی با آرامش بخواند و در معانی الفاظ آنبیاندیشد. علی الخصوص برای کسی که معنی قرآن را نمی‌فهمد بهترین روش است و علاوه برآن دستور قرآنی نیز هست که قرآن را به ترتیل بخوانید با این بیان "و رتلّ القرآنترتیلا".

استعاذه پیش از قرائت

یعنی قبل از شروع قرائت استعاذه کنیم و بگوییم "اعوذ بالله من الشیطان الرجیم" چرا که این دستور قرآنی است که می‌فرماید "فاذاقرأت القران فاستعذ بالله من الشیطان الرجیم" یعنی هر وقت قرآن خواندی پناه ببر بهخدا از دستشیطانرجیم البته استعاذه را به صورتهایمختلف می‌توان گفت که مشهور آن همان است که بیان کردیم.

گفتن بسم الله الرحمن الرحیم در ابتدا

در ابتدای هر سوره به استثناءسوره توبه جزء آیه همان سوره است پس اگر ما قرائتمان را از اول سوره شروع می‌کنیمباید بسم الله الرحمن الرحیم را نیز قرائت کنیم ولی اگر از وسط سوره شروع به قرائتکنیم گفتنش مستحب می‌باشد.

خواندن قرآن

تاکیدهای فراوانی بر قرائت قرآن شده است در حدیث آمده که "قرآنبرنامه سعادتدر زندگی انسانهاست که از طرفپروردگار شان برای آنان تنظیم گشته، مرد مسلمان کسی است که برنامه خود را مورد دقتقرار دهد." در قرآن آیه 20 سوره مزمل نیز به این مهم اشاره می‌فرماید که "آنچه ازقرآن میسر و ممکن است بخوانید" حتی ازامام صادق علیه السلامحدیثی است کهمی‌فرمایند: کسی که در جوان قرآنی تلاوت کند، قرآن با گوشت و خونش آمیخته می‌گردد.

خواندن قرآن از روی آن

گروهی از احادیث بر خواندن قرآن از روی قرآندلالت دارد نه از حفظ ، از جملهاسحاق بن عمارگوید به امام صادق علیهالسلام عرض کردم فدایت شوم من قرآن را از بردارم. (حافظم قرآن هستم) آیا آن را ازحفظ بخوانم بهتراست یا از روی مصحف؟ امام فرمودند: از روی مصحف بخوان آیا نمی‌دانیکه نگاه در مصحف عبادت است. به عنوان نمونه طبق احادیث نگاه بر قرآن سبب تخفیف عذابپدر و مادر نیز می‌شود.

خواندن قرآن در خانه

تاکیدات فراوانی بر خواندن قرآن در منزل شده استتا جائیکه از پیامبر اکرم روایتی است که: خانه‌های خود را با خواندن قرآن روشن کنیدو گورستان نسازید... زیرا چون در خانه بسیار قرآن خوانده شود خیرش فراوان گردد وبرای اهل آسمان بدرخشد چنانچه اختران آسمان برای اهل زمین می‌درخشند و ازامیرالمومنین علیه السلامروایتی است کهخانه‌ای که در آن قرآن خوانده نشود برکتش کم می‌گردد وفرشته ها از آن دوری گزینند.
البته خواندن قرآن در منزل علاوه بر مزایای یاد شده سبب انتشار احکام قرآن وتوسعه قرائت آن خواهد بود زیرا وقتی انسان در منزل قرآن می‌خواند همسر وفرزندان وینیز پیروی نموده و در نتیجه خواندن قرآن در جامعه افزایش می‌یابد و همچنین قرآنخواندن برای همه و در تمام وقتها امکان پذیر خواهد شد...

استماع قرآن

از وظایف مومنین در برابر قرآن، گوش دادن و سکوت نمودن درهنگام خوانده شدن قرآن می‌باشد در آیه 24 سوره اعراف چنین گوشزد می‌کند که: "هنگامیکه قرآن خوانده می‌شود گوش فرا دهید و خاموش باشید تا شاید مشمول رحمت خدا شوید". البته گوش دادن همراه با میل قلبی، و برای این گوش دادن قرآن، پیامبران را الگومعرفی می‌کند و بیان می‌دارد که پیامبران نیز وقتیآیات الهیرا می‌شنیدند به سجده افتاده وگریان می‌شدند. در حدیث است کسی که کتاب خدا را بشنود... خداوند برایش حسنه‌ایمی‌نویسد یکی از گناهانش را محو کرده و مقامش را یک درجه بالا می‌برد.

تعلیم و تعلم قرآن

بر ما مسلمانان لازم است تا علاوه بر سعی و تلاش درجهت یادگیری خودمان قرآن را، به دیگران نیز یاد دهیم چرا که حضرت پیامبرفرموده‌اند: "برترین شما کسی است که قرآن را یاد بگیرد و به دیگران تعلیم دهد و ازامام صادق حدیثی است که شایسته است برای مومن که قبل ازمرگ قرآن را یاد بگیرد و یا در حال یادگیری بمیرد. حتی در حدیثی،یادگیری قرآنرا برابر با زندگی سعادتمندان،عروج شهدا و نجات در روز حسرت معرفی نموده است.

تدبر در قرآن

بعد از آشنایی با قرائت قرآن نوبت به بخش اصلی قرآن یعنیهمانتفکر در آیاتقرآنی می‌رسد تا با پی بردن بهاهداف قرآنی بهتر بتوانیم به دستوراتش عمل کنیم. چرا که تدبر در قرآن به معنایاندیشیدن در مقاصدی است که قرآن برای بیان آنها آمده است. تدبر از جمله مواردی استکه توجه خاصی در قرآن به آن شده و حتی در سوره صاد آیه 19 هدف از نزول قرآن را تدبرو پندگیری از آن دانسته است، و حتی کسانی را که در قرآن تدبر و اندیشه‌ای نمی‌کنندسخت مورد انتقاد قرار داده و بیان می‌دارد که "آیا آنها در قرآن تدبر نمی‌کنند یابر دلهایشان قفل نهاده شده است" (سوره محمد آیه 24). چرا که تدبر برای شناخت قرآنمی‌باشد و شناخت نیز بدون تفکر ممکن نمی‌باشد فلذا حضرت علی علیه السلامفرموده‌اند: "قرائتی که تدبر در آن نباشد خیری در آن نیست."

عمل به قرآن

تمام تاکیدهایی که در زمینه قرائت قرآن و تدبر در آن ورعایت آداب قرآن به ما رسیده به عنوان کانالهایی است تا ما با استفاده از آنها، وآشنایی با مقاصد قرآن، به دستوراتش عمل نمائیم، چنانچه در سوره فرقان به شکایتپیامبر اشاره شده که آن حضرت از مهجور بودن قرآن در میان امتش به سببمهجور بودن قرآندر بین اجتماع دارد یا در روایاتاست که تنها قاریانی که به قرآن عمل کننداهل نجاتخواهند بود ولی کسی که قرآن رابخواند اما به آن عمل نکند در قیامت کور محشور خواهد شد.

·مکروه است برای سخن گفتن با کسی که قرائت قرآن را قطع نماییم و همچنین خنده وکارهای بیهوده و آنچه انسان را سرگرم می‌کند از نگاه کردن و غیره.

· خواندن قرآن به زبان غیرعربی جایز نیست و باید هر کس براساس استعداد و توانشآنرا به زبان عربی بخواند.

· مستحب است قرآن با صدای زیبا قرائت شود چرا که در حدیث است قرآن را باصداهایتان زینت دهید و باز در حدیثی است که خوبی صدا زینت قرآن است. 

با تشکر از موسسه قرآنی سفینه النجاه

1 - گـاهـى اضـطـراب و نـگـرانـى بـه خـاطر آینده تاریک و مبهمى است که در برابر فکرانسان خودنمائى مى کند اما ایمان به خداوند قادر و متعال , خدایى که همواره کفالت بندگان خویش را بـر عهده دارد مى تواند این گونه نگرانیها را از میان ببرد و به او آرامش دهد که تو در برابر حوادث آینده درمانده نیستى خدایى دارى توانا.

2 - گاه گذشته تاریک فکر انسان را به خود مشغول مى دارد , نگرانى از گناهانى که انجام داده , امـا تـوجـه بـه ایـنکه خداوند غفار و توبه پذیر ورحیم است به او آرامش مى دهد

3 - گاه ضعف و نـاتـوانى انسان در برابر عوامل طبیعى و گاه در مقابل انبوه دشمنان داخلى و خارجى او را نگران مـى سـازد , امـا هـنـگامى که به یاد خدامى افتد و متکى به قدرت و رحمت او مى شود قدرتى که بـرتـریـن قدرتهاست و هیچ چیز دربرابر آن یاراى مقاومت ندارد قلبش آرام مى گیرد

4 - گاهى ریـشه نگرانیهاى آزاردهنده انسان احساس پوچى زندگى و بى هدف بودن آن است ولى کسى که بـه خـدا ایـمـان دارد و مـسـیر تکامل زندگى را به عنوان یک هدف بزرگ پذیرفته همچون افراد بـى هـدف سـرگردان نیست

5 - دنیا پرستى و دلباختگى در برابر زرق و برق زندگى مادى یکى ازبـزرگـترین عوامل اضطراب انسانها بوده و هست اما ایمان به خدا و توجه به آزادگى مومن که همیشه با زهد و پارسایى سازنده و عدم اسارت در چنگال زرق و برق زندگى مادى همراه است به هـمه این اضطرابها پایان مى دهد

6 - یک عامل مهم دیگر براى نگرانى ترس و وحشت از مرگ است از آنـجـا کـه امـکان مرگ تنها در سنین بالا نیست بلکه در سنین دیگر بخصوص هنگام بیماریها , جنگها , ناامنیها وجود دارد این نگرانى مى تواند عمومى باشد ولى اگر ما از نظر جهان بینى مرگ را بـه مـعنى فنا و نیستى و پایان همه چیز بدانیم این اضطراب و نگرانى کاملا بجاست اما هرگاه در سـایـه ایـمـان بـه خـدا مـرگ را دریـچـه اى به یک زندگى وسیعتر و والاتر بدانیم و گذشتن از گـذرگـاه مـرگ را هـمـچـون عـبـور از دالان زندان و رسیدن به فضاى آزاد بشمریم دیگر این نگرانى بى معنى است . و هـنگامى که دیدیم این عوامل - که البته عوامل نگرانى منحصر به اینها نیست -در برابر ایمان به خدا ذوب و بى رنگ و نابود مى گردد تصدیق خواهیم کرد که یاد خدا مایه آرامش دلهاست .

آرامش‌بخشی به متّقین

آرامش دادن خداوند به بندگان متّقی و خالص خود در قیامت:

الأخلاّء یومئذ بعضهم لبعض عدوّ إلاّ المتّقین * یعباد لا خوف علیکم الیوم و لا أنتم تحزنون. زخرف (43) 67 و 68

کتاب : تفسیر نمونه ج10

امسال نوروز با تمام شکوه هرساله‌ای که دارد با شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها تقارن پیدا کرده است. این تقارن قطعاً موجب بروز س?الات، و واکنش‌های مختلفی خواهد شد. چـــــــرا فاطمیه؟

محبت به حجج الهی عنوان شالوده‌ی اصلی تشیع محسوب می‌شود. دوست داشتن خاندان  پیامبر ص و خوشحالی به سبب آن چیزی که آن‌ها را خوشحال می‌کند و ناراحتی به دلیلی که آن‌ها را  ناراحت می‌کند یکی از بزرگ ترین شعائر دینی و مناسک اعتقادی شیعیان است. بزرگ‌داشت محرم، فاطمیه، سال‌روز شهادت ائمه ع و هم‌چنین شادی در اعیادی چون غدیر، سال‌روز میلاد آن حضرات و نیمه‌ی شعبان نیز از همین قرار است. بنابر همین است که شیعیان الویت‌های خود را در چنین ایامی به مناسبت‌های مذهبی اختصاص می دهند.

البته متأسفانه بنا به دلایلی که موضوع سخن ما نیست، دین اسلام دچار چندگانگی شد. در این بین تشیع تنها مذهبی است که سیر اهل بیت پیامبر ص را دنبال نمود. این مذاهب دارای وجوه تمایز فراوانی هستند که بازشناسی تک تک آن‌ها برای حفظ موجودیت مذهب لازم و ضروری است. در این میان فاطمیه یکی از مهم‌ترین مقاطعی است که حد و مرزهای حقیقی میان این مذاهب را تعیین می کند و نقطه‌ی عطفی است جهت  شناخت خطوط تمایز اسلام شیعی و غیر شیعی. مبانی فقهی، حقوقی، کلامی و اعتقادی شیعیان –با وجود برخی مشترکات – با مبانی سایرین تفاوت بنیادین دارد و شناخت این تفاوت‌ها و انتقال آن به نسل‌های آینده با حمیت و توجه امکان پذیر خواهد بود.

شاید یکی از دلایلی که وهابیت و سلفی‌ها تلاش می‌کنند موضوعیت فاطمیه س را مخدوش جلوه دهند همین است. آنان به دنبال اضمحلال تشیع هستند و بر آنند تا با از بین بردن نشانه‌های واقعی و هویت تشیع و از بین بردن خطوطی که مرز شیعه و غیر آن را معلوم می کند موجودیت شیعه را حذف، و به دنبال آن  بخش عظیمی از منابع انسانی و اقتصادی را به جانب خود انتقال دهند. هم چنین جغرافیای شیعی خصوصاً ایران را در سیطره خود قرار دهند.

بنابر آن‌چه گفته شد پافشاری بر موضوع فاطمیه موضوعی است که نباید از آن غافل شد.

لذا چه خوب است بیاموزیم که با حفظ شئون و نگاهداری رسوم به طور هم‌زمان، نه تنها در پاس‌داری از گذشته‌ی خود موفق با شیم  که با برخی رعایت‌ها موجبات پیشرفت و ارتقاء فرهنگی خود را فرام کنیم. ارتقائی که از تبعات آن تحمل یک‌دیگر، احترام به گذشته و انتقال مفاهیم نیکو به آینده خواهد بود.

لذا شایدامسال و چند سال پیش رو، که با تقارن فاطمیه (س) و نوروز مواجه هستیم، ارائه برخی راه‌کارها در حفظ شئون فاطمیه در ایام نوروز موثر باشد. در قالب این راه‌کارهای پیشنهادی برآنیم تا با حفظ موضوع نوروز، ایام فاطمیه (س) را به رسم قرون گذشته تکریم کرده، زنده نگاه داریم.

-امسال بیش از هر سال دیگری مادران را تکریم کنیم.

-از آن‌جایی که رنگ بنفش نمادی از نمادهای فاطمیه است این رنگ را به نحوی بر سفره‌های هفت سین اضافه کنیم. مثلاً سبزه‌ها را با ربان بنفش تزئین کنیم و یا ظروف را به رنگ بنفش انتخاب کنیم.

-در سفره‌های هفت سین و یا میز پذیرایی قاب کوچک و زیبایی که مزین به نام حضرت زهرا سلام الله علیهاست قرار دهیم.

-در روز شهادت (5 فروردین) از دید و بازدید پرهیز کنیم.

-پوشیدن پیراهن مشکی شکیل و یا حتی خاکستری همراه با سایر لباسهای فاخر در شان میهمانی (مثل کت و شلوار) .

-در دید و بازدیدها کلمه‌ی «تبریک» و «مبارک» را به عباراتی چون «سال خوبی داشته باشید» تغییر دهیم.

-در دید و بازدیدها از آجیل استفاده نکنیم. کما این که در هیچ خانه‌ی عزاداری (در همین دید و بازدیدهای نوروز)  به میهمانان آجیل تعارف نمی شود. می‌توان میزهای میزبان را با همان میوه و شیرینی، مهیای پذیرایی از میهمان نمود.

-از قهقه زدن و خنده های بلند در این ایام پرهیز کنیم.

-هنگامی که رادیو تلویزیون اقدام به پخش موسیقی های تند می‌کند صدای آن را به احترام این ایام کم (و یا قطع) کنیم.

فاطمه ناظم زاده و با تشکر از آقای کریمی

ا

17 ربیع الاول که مقارن به خجسته زاد روز نبی مکرم اسلام حضرت محمد(ص) و میلاد امام جعفر صادق(ع)است یکی از چهار روزی است که در تمام سال به فضیلت روزه امتیاز دارد.

صدای قدم مبارک مولودی می آید که بهانه خلقت است؛ هم او که جهانی را دگرگون می کند؛ کسی که اهل آسمان او را به "احمد" و زمینیان به "محمد" می شناسندش؛ عرشیان از آمدنش به وجد آمده اند و زمینیان رقص کنان ورودش را نظاره می کنند.

وقت طلوع فجر روز جمعه سال عام الفیل است؛ استحیائیل ــ یکی از فرشتگان بزرگ خدا ــ در شب تولد حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم بر کوه ابوقبیس ایستاد و با صدایی بلند گفت:« ای مردم مکه! به خدا و فرستاده او و نوری که با او فرو فرستاده‌ایم ایمان بیاورید.

جبرئیل و میکائیل به صورت دو جوان وارد خانه آمنه شدند، در دست جبرئیل ظرف بزرگی از طلا و با میکائیل آبریزی از عقیق سرخ بود پس جبرئیل بدن حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم را شست و شو می داد و میکائیل بر آن آب می ریخت، پس از پایان شستشو در چشمان کودک سرمه کشیدند و بر سر او ماده ای ساخته شده از مشک و عنبر و کافور قرار دادند.

پس ملائکه هفت آسمان به دیدار حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) آمدند و گروه گروه بر او سلام کردند؛ محمد به دنیا آمده است، حوریان بهشتی کودک را در پارچه ای پیچیده در برابر آمنه نهادند و به آسمان بازگشتند تا بشارت ولادت حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم را به ملائکه برسانند.

وقایع زمان تولد پیامبر اکرم(ص) 

چه روز مبارکی است که امام صادق(ع)در موردش فرمود: در این روز ابلیس از ورود به آسمان های هفتگانه محروم شد، شیاطین دور شدند، تمامی بت ها در بتکده به صورت بر زمین افتادند، ایوان کسری شکست و 14 کنگره‌ی آن سقوط کرد، آب دریاچه ساوه خشک شد، سرزمین خشک سماوه، آب پیدا کرد، آتشکده فارس پس از هزار سال خاموش شد، نوری از سرزمین حجاز بر آمد تا به مشرق رسید، کاهنان عرب علوم خود را فراموش کردند و سحر ساحران باطل شد.

اعمال روز 17 ربیع الاول:

 1- غسل.

2- روزه: از برای آن فضیلت بسیار است و روایت شده هر که این روز را روزه بدارد ثواب روزه ی یک سال را خدا برای او می نویسد و این روز یکی از آن چهار روز است که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است.

3- زیارت: زیارت حضرت رسول صلّی الله علیه و آله و سلّم و همچنین زیارت امام امیرالمؤمنین علیه السّلام .

4- نماز: دو رکعت نماز که در هر رکعتی یک مرتبه حمد و 10مرتبه سوره قدر و ده مرتبه سوره اخلاص است، بگزارد و پس از نماز در محلّ نماز بنشیند و دعائی که روایت شده است بخواند : اَللَّهُمَّ اَنتَ حَی لاَ تَمُوتُ ...

5 - تصدّق و خیرات: مسلمانان این روز را تععظیم بدارند و تصدّق و خیرات نمایند و مؤمنین را مسرور کنند و به زیارت مشاهد مشرّفه بروند. (مفاتیح الجنان . فصل نهم . در اعمال ماه ربیع الأّوّل)

6- عید گرفتن: به آنچه موافق حقیقت عید است (عمل کند) یعنی به آنچه که در شرع وارد گشته نه آنچه خلاف مقرّرات شرع باشد همچنان که عادت و سنّت پاره ای از نادانان است که به لهو و لعب بلکه پاره ای از افعال حرام می پردازند. برای هر مجلسی لباس مخصوصی و زینتی مناسب آن لازم است و لباس شایسته ی اهل چنین مجلس(ی)، لباس تقوا و تاج آنها، تاج کرامت و وقار می باشد؛ یعنی لباس اهل این مجلس تخلّق به اخلاق حسنه و تاج معارف ربّانیه و تطهیر آنها، پاکیزه ساختن دل از اشتغال به غیر خدا و بوی خوش ایشان، ذکر خدا و درود بر رسول خدا و آل طاهرین او{علیهم السّلام} است. ( المراقبات .ص81 – 84)

منابع: 

بحارالانوار، ج15، ص257 --- امالی صدوق

بحارالانوار، ج15، ص 288 --- الفضائل