اسلایدر

امام رضا ع    روز غدیر خم در آسمانها مشهورتر از زمین است .

مصباح المتحجدین ص 722

پیمبر کز خلایق برترین بود بدانستی که حج آخرین بود

چو در خاک غدیر خم رسیدند بکردند صبر تا مردم رسیدند

تمام حاجیان را جمع کردند سخن های فصیحش سمع کردند

سپس دست علی بالای سر کرد وصیت کرد و گفتارش اثر کرد

که هر کس را که من مولای اویم زبعد خود علی مولاش گویم

که هرکس دست من بالای اوهست ز بعد من علی مولای اوهست

وصی باشد برایم هم برادر ولی بهر شما مولا و رهبر

ز گفتار نبی طاعت نمودند تمام حاضران بیعت نمـودند

چو پیغمبر برفت از دار دنیا دل مولا شکست از کار دنیا

ولی انداخت رسم بی وفایی میان امت و مولا جدایی !

ضمان و بیعت خود را شکستند ز قدرت دست او کامل ببستند

خلافت را ز دست او ستاندند شتر در خانه ای دیگر نشاندند

ز دست او حکومت را گرفتند همه زین ماجرا اندر شگفتند

علی کز علم و حکمت هیبتی داشت خلافت کی به نزدشقیمتی داشت

خلافت را به نزدش قیمتی نیست به قدر لنگه کفش کهنه ای نیست

تمام همّ و غمّش بهر دین بود که دستورات قرآن کی چنین بود

سکوتش بهر حفظ دین اسلام که تا شاید بماند شیعه را نام

چنانکه خاری اندر چشم او بود و یا یک استخوانی در گلو بود

سکوت ازشیرغران بس عجیب است چرا؟ چون بین یارانش غریب است

بگفــتا صبر کردم بهر دینم که پیغمبر (ص) بفرمودی چنینم

 

ماه ذیحجه ماه شگفتی ها

ماه ذیحجه ، آخرین ماه از سال قمری است که متبرک است به فریضه ی الهی حج و وقایع و افتخاراتی که در این ماه مبارک به نام مولای متقیان امیرالمومنین علی (ع) رقم خورده است که از جمله آن می توان به :

1-      نزول سوره برائت (توبه) به پیامبرص و ابلاغ آن توسط علی ع   به مشرکین مکه بنابه امر الهی .(روز اول ذیحجه)

2-      عقد و ازدواج علی ع با دختر پیغمبراکرم (ص ) حضرت فاطمه (س) است که در روز اول ماه می باشد.

3-      (سد الابواب ) بستن درب خانه های صحابه که به مسجد نبی (ص) باز می شد غیراز خانه ی حضرت علی (ع) که این اتفاق در روز عرفه یعنی روز نهم این ماه بزرگ به وقوع پیوست.

4-      مهمترین افتخاری که نصیب حضرت علی (ع) در این ماه گردید رسیدن به مقام و جایگاه امامت بود که در واقعه  غدیرخم رخ داد و پیامبر اسلام در برابر هزاران مسلمان دست حضرت علی (ع) را بالابرد و فرمود :( من کنت مولاه وفهذا علی مولاه اللهم وال من والاه وعادمن عاداه وانصرمن نصره و اخذل من خذله  ؛هرکس که من مولای او هستم علی ع   نیز مولای اوست خدایا دوست بدار هرکه علی ع را دوست دارد و دشمن بدار هرکه علی عرا دشمن بدارد و یاری ده هرکه علی ع را یاری دهد و منکوب کن هرکه ترک یاری علی عرا نماید ).

5-      زفاف امیرالمومنین علی (ع) با فاطمه زهرا (س) درشب نوزدهم این ماه اتفاق افتاده است.

6-      ( لیله المبیت ) یکی ازاتفاقات مهم در این ماه  خوابیدن حضرت علی (ع) در بستر رسول خدا (ص) است که در شب بیست وچهارم این ماه اتفاق افتاده و به( لیله المبیت )معروف است  و هجرت پیامبر اسلام به مدینه که مبداء تاریخ مسلمین و سرآغاز عظمت اسلام است – از همان شب شروع شد  در عظمت آن شب پیغمبرص اکرم (ص) فرمود : هرنفسی که علی (ع) در آن شب می کشید از عبادت جهانیان برتر بود ، زیرا با این عمل حضرت علی (ع) حاضر شد جان خود را فدای حضرت محمد(ص) نماید                >  وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یشْری نَفْسَهُ ابْتِغآءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ اللّهُ رَؤوُفٌ بِالْعِبادِ >  بقره‏207.                                

7-       (مباهله) از افتخارات دیگری که در بیست و چهارم این ماه نصیب حضرت علی ع  گردید موضوع مباهله  و نزول آیه شریفه (انفسنا ) میباشد و خلاصه آن این است که وقتی پس از مباحثه طولانی پیامبر اسلام (ص) با نصاری ، نتیجه ای حاصل نشد و نصاری اصرار ورزیدند ؛ آیه (انفسنا ) بشرح ذیل نازل گردید :

(مَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکَاذِبِینَ?(سوره? آل‌عمران-آیه? 61)یعنی (ای پیامبر هرکس پس از علم تو بر حقانیت خویش از این پس با تو محاجه و مکابره کند بگو بیائید شما و فرزندان و زنان و کسانی که به منزله جان خود آنها دانسته و گرامی میشماریم حاضر کنیم و در حق یکدیگر نفرین نماییم تا هریک از ما وشما باطل است نابود گردد.)

در این آیه منظور از ( ابنائنا ) حسنین ع    و منظور از  (نسائنا )  حضرت فاطمه زهرا س  است  منظور از ( انفسنا) حضرت علی ع میباشد که خداوند متعال او را به منزله نفس شریف و جان گرامی پیامبر اکرم ص  اعلام نموده است . چراکه بر طبق روایات متعدد پیامبر اکرم ص به جز حضرت علی ع و حضرت فاطمه س و حضرت امام حسن ع و امام حسین ع کسی را با خود به مباهله نبرده است و نصاری حاضر به مباهله با پیامبر اکرم ص نشدند و تسلیم گردیدند  و این موضوع مبین نبوت پیامبر و امامت علی ع و حسنین است که از شخصیت والایی برخوردار میباشند که جذبه آنها نیز دشمنان اسلام را ناکام و به عقب میراند .

8-      خاتم بخشی امیرالمومنین ع میباشد که آیه شریفه («إِنَّمَا وَلِیُّکُمُ اللّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُواْ الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَهُمْ رَاکِعُونَ» آیه 55 سوره مائده) که دلیل بر اثبات امامت و ولایت آنحضرت میباشد نیز در باره وی نازل گردید و معروف به آیه ولایت میباشد  بیست و چهارم ذیحجه به وقوع پیوست.

9-      یکی از افتخارات آن حضرت دراین ماه نزول سوره (هل اتی سوره انسان) درشأن امیرالمومنین و خاندان شریفش بود که در بیست و پنجم این ماه واقع شد و باعث آن ایثار و فداکاری بزرگی بود که علی ع  و خانواده ی بزرگوارش در ظرف سه روز که  روزه ی نذری داشتند در موقع افطار غذای خود را در راه خدا مسکین و یتیم و اسیر دادند و خود با آب روزه گشوده  و با گرسنگی سر نمودند . وَ یُطعِمُونَ الطَّعامَ عَلی حُبِّهِ مُسکیناً وَ یَتیماً وَ اَسیراً اِنَّما نُطعِمُکُم لِوَجهِ اللهِ لا نُریدُ مِنکُم جَزاءً وَ لا شُکُورًا» آیات:8،9،10>

اینها افتخاراتی است که در ماه ذیحجه نصیب مولای متقیان امیرالمومنین علی (ع) گردیده و جمع شدن این همه اتفاق در یک ماه خاص و برای یک شخص از عجایبی است که رموز الهی پاسخگوی آن می باشد .

                                                                                                                                                                                              جلسه قرائت قرآن وعترت

                                                                       متوسلین به امام حسن مجتبی ع

آدرس اینترنتی : quranandetrat.parsiblog.com

 

قسم به زمین و کسى که آن را گسترانیده است.
سوره مبارکه شمس – آیه 6

سید ابن طاووس در روایتی نقل کرده که ذی القعده محل اجابت دعاء است در وقت شدت و در روز یکشنبه ی این ماه نمازی با فضیلت بسیار از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت کرده که مجملش آن است که هر که آن را بجا آورد، توبه اش مقبول و گناهش آمرزیده شود و خُصَماء او در روز قیامت از او راضی شوند و با ایمان بمیرد و دینش گرفته نشود و قبرش گشاده و نورانی گردد و والدینش از او راضی گردند و مغفرت شامل حال او و والدین او و ذریه او گردد و توسعه ی رزق پیدا کند و ملک الموت با او در وقت مردن مدارا کند و به آسانی جان او بیرون شود.